- утыргыч
- сущ.1) сиде́нье, стул, табуре́тка
артсыз утыргыч — сиде́нье без спи́нки
2) чурба́нбүрәнәдән утыргычлар ясап куйдык — из брёвен смастери́ли чурба́ны
3) перен.; редко "кресло" - ме́сто, до́лжностьутыргыч өчен көрәш — борьба́ за "кресло" (за должность)
утыргычыннан очкан — он слете́л с до́лжности
Татарско-русский словарь, 56000 слов, 7400 фразеологических выражений. - Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова. 2007.